lacivert pantolon diktim.

Bu haftalık uğraşım, bir pantolon oldu. Haziran 2013 Burda'sındaki bol paçalı pantolonu. Pantolon kalıbı, her dergiyi elime alışımda karşıma çıkıyordu. Farkındayım, benim gibi minyon ama kilolu bir bayanın özellikle kaçması gereken bir model olsa da mankenin üzerindeki duruşu benim de kanımı kaynattı. Biraz da dikimi kolay gibi geldiğinden elimde kalan lacivert, dökümlü, cinsini bilmediğim kumaşımı kullandım.

Kumaşı keserken, acaba yetecek mi diye biraz huzursuz oldum. Patronu yine 42 beden olarak çıkardım. Kumaşımın üzerine koydum. Baktım ucu ucuna ( biraz da hile yaparsam ) yetecek. Zaten ben giyeceğim. ( böyle düşününce daha çok cesaret buluyorum.) Ama  ben bu kadar sıkıntı çekiyorum ki başkasına dikmek gerçekten çok stresli bir uğraştır herhalde.

Ağ bölümünü kurtardıktan sonra paçalara doğru, kumaşı yetirebilmek için biraz daralttım. Ama 1,5 -2 cm den fazla daraltmama gerek kalmadı.

Pensleri kapattıktan sonra, öncelikle gizli fermuarını diktim. Modelin açkılamasında arka ortaya demiş ise de, ben fermuarı arkada sevmiyorum. En iyisi yan tarafı bence.

Gizli fermuar ayağı hakikaten kullanışlı. Janome'nin aksesuarları da diğer markalara göre uygun fiyatlı. Ama bu ayakla bile dikiyor olsak yine de dikişten önce fermuarı ütü ile tersinden açmak, daha iyi sonuç veriyor. 

Neyse ki fermuar gizli de,giydiğimde rengi fark edilmiyor. Ne yapayım. Dışarıya çıkmak istemedim. Bir de elimdekileri bitirme gayretim var ya, çekmecemde ne uygun görünürse gözüme, onu kullanıyorum. Fakat bir şey söyleyeyim mi? Bir kumaş dükkanına girecek olsam sandık dolusu alışveriş yapacağım. Kendimi zor tutuyorum. Allahım ne kadar güzel şeyler var. O kadifeler, o trikolar. Rengarenk, desen desen. Zor zaptoluyorum yani. Ama evdekileri bitirme kararımdan dolayı. Firenliyorum hevesimi. Off artık şu kumaşlar bitse de...
Bu arada bu modeli kemerli çalışmadım. Öncelikle bu sefer kalıba uyayım istedim. Hem de kemer için yeterli uzunlukta kumaş kalmayınca, kalanlar de ancak pervaza yetince başka seçeneğim de olmadı. Z teyelledim bıraktım.

Fark etmişsinizdir. Cep için de kumaş kalmadı. İşte böyle sade rahat bir parça oldu. Ama nerede giyeyim. Bakıcaz artık. Kombinleyemez isem ev kıyafeti yaparım. Önemli olan bu pantolona da sahip olup, devamlı karşıma çıkmasına bir son vermekti.
Paçalarına de incecik makine çektim. Yine her zamanki gibi pervazını akşam tv karşısında elimde bastıracağım, ütüsünü de yarın yıkadığım çamaşırları ütülerken aradan çıkaracağım. Bu kış günlerini şimdilik gardropta geçirsin de.
Şimdilik hoş kalın sessiz dostlarım.