Etkinlik yeleğimi diktim.

İyi akşamlar dilerim. Diktim diktim giydim bloğunun başlattığı yelek dikelim etkinliğine bir ürün verebilmek için var gücümle çalıştım. Elimdeki yelek kalıbı ne azmış meğer. Uygun kumaş bulmak da geceler boyu zihnimi meşgul etti. Sonunda en çok istediğim kumaşla, en beğendiğim modeli buluşturmaya karar verdim ( yapmam gereken de buydu zaten ama anca fark ettim).

Burda etkinlik başı ile aynı modeli beğenmişiz. Ama güzel yelek hakikaten. 90'ların en gözde modeli. Dergiyi aldığımda da ilk bu modeli dikmiştim ekose bir kumaşla. Çizgileri denk getirememiş idim. Yine de hatam üçüncü gözlere takılana kadar keyifle de giydim. Bu saadet uzun sürmemişti. İşte modeli belirlerken eski duygularım depreşti yine. Peki kumaşım nasıl? Ben papatya hanımları görmüş bir kuşak olarak kürkü deriyi severim. Yanlış anlaşılmasın. Hiç bir hayvanın doğal giysisinde gözüm yoktur. sahteleri neyime yetmiyor. Denk geldikçe stok yapıyorum sadece. İşte bu da çıkarıp çıkarıp okşadığım kumaşlardan biri.

İlk diktiğim yelekten bir öğrendiğim de üst bedeni biraz daha kısa tutmaktı. Kalıpları da tam çıkarsam da kumaşı kesmeden önce biraz gövdeden kısalttım. Üstelik kumaşım da azmış meğer. Mecburen boyunu da kısa tutmak zorunda kaldım. Kumaşımın bir santimini bile ziyan etmek istemezdim. Hav yönü aynı olsun deyince bu şekilde ( kırk küsür denemeden sonra) yerleştirmek zorunda kaldım.

Bu artan parçaları da saklayacağım. Mutlaka kullanacak bir yer bulurum.

Arka ve ön parçalarını birleştirdikten sonra bir de bu pozunu çektim. Üzerindeki ışık oyunları içimde kelebekleri uçurdu. Aşkın bir boyutunu yaşadım resmen.

Aslında yeleğin dikişinde hiç bişey yok. Cepleri iptal ettim zaten. Fırsat bulup astar da alamayınca ben de içini hazır biye ile temizledim. Tembel işi yaptım kabul ediyorum. Halbuki siyah bir astar alabilseydim ne güzel olurdu. Napalım. bu hafta sonuna bitirebilmek için, yapılması gerekenleri en aza indirdim.

Biyeyi elde bastırdım. Bu sefer giyerek fotoğraflayacaktım, ama kombin yapamadım. Üstelik önü için de çıtçıt ya da kopça alamadım. Kısacası henüz giyemedim. İş gene mankene düştü.

Önden böyle gözüküyor. Bir de arkadan göstereyim.

Arkada oluşan volan çok hoşuma gidiyor. Biraz daha dökümlü bir kumaş olsaydı bu kadar bariz durmazdı. Daha yumuşak bir döküm oluştururdu. Ama kumaşım sert bir yapıda olduğundan volan böyle gözüme batıyor işte. 
İşte benim de çalışmam bu kadar. Beğendiniz mi bilmem. Düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim.