23 Mart 2014 Pazar

CUMARTESİ ANNE KIZ GÜNÜ YAPTIK

Bu gün ülkemizin gencecik evlatları hayatlarının rotasını çizmek için üniversite imtihanına girdi. Kızım da bu gençlerle beraber sabahın 10'undan beri ter döküyor. Biz anne ve babalara ise heyecanla çocuklarını beklemek düşüyor. Kendi yaşadığımız sıkıntıları, çocuklarımızın da yaşadığı gün bugün. Öncesinde ise yavrularımıza çalışabilecekleri sakin ortamlar hazırlamak, onların mümkün olduğunca stressiz olarak bu güne hazırlanmalarını sağlamak vazifesini üzerimize aldık. Annelik zor zanaat canım. Dünü de anne-kız günü olarak geçirdik. Bu gün, hafızasında mümkün olduğunca az rahatsızlık uyandırsın diye akşama kadar gezdik. Alış veriş yaptık, birbirimize yemekler, içecekler ısmarladık. Kısacası kendimizi kızılay'ın caddelerine vurduk. Gördüğümüz her kalabalığa girdik. Karanfili, konuru, yükseli mesken tutmuş bütün partilere destek verdik. Sonra da topladığımız el ilanlarını otobüse binmeden önce çöpe attık. Haa bir de alış veriş yaptık.
























Girdiğimiz en eğlenceli kalabalık bu idi. Animatörler işlerinin ehliydi. Güzel bir de kareografi de oluşturmuşlardı. Ama tam olarak anlayacak kadar fazla durmadık. Alış veriş beklemez malum. ( Hele de gençler için) Alışverişe arkadaşlarının yerine benimle çıkması büyük keyif verdi bana. Tabii bu keyifle faturaları de hiç hesap yapmadan ödeyen de bendim. ( Az evvel çantama tıktığım faturaları gözden geçirince çok uyanık bir evlat sahibi olduğumu da anladım).













Bu da biraz tırtıkladıktan sonra resmini çekmeyi akıl ettiğim kumpirim. Kızım ısmarladı. Gençler böyle şeyleri daha çok seviyor. Bana kalsa lahmacun, pide ya da iskender tercih ederdim. Yine de hamburgerden iyi. Kızımın alışverişinden sonra ben ne aldım bilin.













Bunların hepsi naylonun türevleri. O kenarda duran da hayalet iplik. Yeşil olanı mutfağın camına yapıştıracağım. Önce bir perde de dikeyim. Sonra bu projeyi gerçekleştireceğim.













Beyaz olanı kendinden desenli. Ama onu ne için aldığımı söylemeyeceğim. Yapamazsam sessizce unutturacağım size çünkü. 
























Bunlar de geçen hafta aldığım kumaşlar. Nasıl olmuşsa paylaşmamışım. Eksik kalmasın dedim. Farkettiniz mi, bir de yalancı deri var. Diğerleri pantolon olacak. Biri kızıma, biri kendime. Eflatun olan da şık bir gömlek. Dikiş dersi çiğdemin de pantolon dikelim projesi var ama bilmiyorum katılıp katılmama konusunda kararsız kaldım.













Bu mu? Bu da kendim için aldığım nevresimlik kumaşım. Etek ucu bölümü sulu ( öyle deniyormuş). Yastıkları fırfırla süslesem mi diye düşünüyorum. Neyse dikmeye başlayınca hayalimde şekillenir. Ama güzel değil mi. Bu ara eflatuna mora takmış vaziyetteyim. Bu arada yarım kalan bir ceketim var ve ben onu bunca zaman dikmeyi unutmuşum. Bitireyim de onu da yine paylaşacağım. Bir dahaki haftaya ( bir manî olmazsa) görüşmek üzere hoşçakalın.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Ne düşündüğünüz önemli