23 nisan hediyesi beyaz bluz diktim

İyi akşamlar. Bu milletin önderi Kemal Atatürk'ün çocuklarımıza hediye ettiği bu güzel gün de bitti sayılır. Eskisi gibi dünya çocukları ile kutladığımız o güzel günlerin ardından ne de sönük geçti değil mi? Televizyonun karşısında seyrettiğimiz o miniklerle beraber sanki dünyayı geziyorduk biz de. Yavrularımız için de, bizim için de farklı ve heyecanlı geçerdi 23 Nisan'lar.
Ne yapalım biz de adapte olduk. Bu günü herhangi bir tatil günü gibi sıradan geçirdik. Ben de dikiş diktim.

Daha önce de dediğim gibi burda nisan sayısını beğendim. Bu bluz da ön izlememde dikmeye karar verdiğim modellerden biriydi. Dikimi de oldukça kolay. Sadece saten yerine başka kumaş kullansaydım daha gündelik olurdu.

Modelde bluzun boyu gözüme kısa görününce biraz uzatayım istedim. içinde rahat edemeyeceğim bir kıyafet olmasın diye 10 cm civarında pay verdim. Ama gerek yokmuş. Sonradan verdiğim payı geri aldım.

Gövdenin çevresini güzelce katlamak gerekiyordu. Ama keserken, yeterince pay vermemişim. Haliyle güzel bir görüntü olmayacaktı. Ben de çevresini verev hazır şeritle temizledim. Bu malzeme çok kullanışlı. Eskiden böyle hazır malzeme yoktu. Kardeşime ( çok küçükken) biyeli elbise dikebilmek için öyle uğraşmıştım ki, bir daha hiç bir şeyde biye kullanmadım.

Kollarda yeterince pay vardı, ama gidişatı bozulmasın diye kolları da biye ile temizledim. Omuzlarını da büzdürdüm. Kolaycacık bitti. Ama biye hazır da olsa dikiminde özenli olmak gerekiyor. Ben de bu işi fazla hafife almışım herhalde. Bazı yerlerinde de makine yolunu şaşırmış. İdare edecez artık. Son halini göstereyim.

İyi canım. Beğendim. Ufak tefek hataları da ben söylemezsem kimse bilmez:)))
Bu bluzu 38 beden diktim. 42 bedenlerden 38 lere düştüm. Zayıfladım mı? Hayır. Hakikaten fazla bol dikiyormuşum. Bu beden de çok rahat oldu üstüme. Neyse gecenin bu saatinde başınızı fazla şişirmeyeyim. Kendinize iyi bakın, baharın keyfini çıkarın. Hoşçakalın...