9 Şubat 2014 Pazar

iki kutu kapladım, kırkyamaya hazırlık

Bu hafta için dikiş dikmedim. Ama epeydir aklımda duran bir projeyi gerçekleştirmeye çalıştım. Ama olağanüstü bir şey beklememeniz konusunda sizi uyarayım da. Yaptıklarım kendi çapımda, bence güzel olan şeyler.
Geçen hafta sonu kızımın odasını temizlerken çok güzel simli karton artıkları buldum. Kızım bunlarla arkadaşlarına hediye kartlar yapmış. Kalanları gösterince atabileceğimi söyledi. Böyle güzel şeyleri atabilir miyim hiç?














Baksanıza ışıl ışıl parlıyorlar. Şimdi bir fosillik yapıp, insanoğlu neler yapıyor diyecem güleceksiniz. Haydi kartonları anladım. Bir de kızım bana iki yüzü de yapışkanlı bant vermesin mi. Arkası yapışkanlı kaplama kağıtlarından daha pratik bir şey. Ben de bu küçük kutuyu kaplamaya karar verdim. Bu iki yüzü de yapışan bantlar bir harika tavsiye ederim.














Pek düzgün olmasa da çok hızlı şekilde kaplama işini bitirdim. pırıl pırıl parlıyor şimdi tuvalet masamın üstünde.

2 Şubat 2014 Pazar

hırka diktim

Nicedir dikmeyi istediğim ama nasıl bir giysiye dönüşürse güzel olacağına karar veremediğim merserize bir kumaş vardı elimde. Önce pek çok bloggerin dikip giydiği şubat 2013 sayısından bir modeli düşündüm. Ama elimdeki kumaş bu model için gerekenden fazla idi. Elimde artık kumaş kalmasını sevmiyorum. Az bir şey artıyor. Ben de kıyıp atamıyorum. Ne yapalım seferberlik görmüş bir nesilin torunlarıyız. Elimiz ekmek tutmadan önce tasarruf öğretilmiş bize. 














Elimdeki eski yeni bütün dergileri karıştırdım. Şöyle dökümlü şık güncel olmaya aday bir model aradım. Sonunda zihnimde canlandırdığım gibi olmasa da keyifle giyeceğime inandığım bu hırkayı dikeyim dedim. Model Eylül 2013 sayısında kalın penyeden dikilmiş. Benim elimdeki merserize. Olsun dedi içimdeki çocuk. Kumaşı heba etsem de hiç olmazsa yeni bir projeye alışma uğruna heba olur dedim.
Ama dikerken yine dergiye uymadım. Bilmiyorum neden?














Kol ile omuz arasına pat koymuşlar. İncecik bir şerit. Benim bakış açımla işi çoğaltmaktan başka bir şey değil. Kumaşımız fazla ama olur olmadık süse püse de yetmez. ( Tam geri zihniyet muhabbeti oldu ya neyse). Ben de bu patları kalıplara ekleyip tek parça halinde kolları kestim.