29 Eylül 2013 Pazar

kızımın pazen pijaması

Üç haftadır kızım için aldığımız pazen kumaştan pijama dikmeyi kafama koydum. Ama uygun hazır kalıp bulamayınca cesaretimi de toplayamadım. Sonra bir gün kesmeye karar verdim. Fakat alt kısmını ve üst kıyafetini de arkasını kestikten sonra parça yetmeyince, ve ben de aynı kumaştan bulamayınca başka bir pazen kumaşla kombin yaptım. Tabi bunların hepsi zaman kaybettirdi bana.


















Pek uyumlu olmadı ama başka uyan kumaş da bulamadım. Patronu kendim çıkarmaya çalıştım. Alt pijamasını katlayıp dört kat kumaştan kestim.                                                                                    

Üst pijaması için bu kadar kolay karar veremedim.



















Kızıma bolca gelen bir tişörtünü gazete üzerine koyarak uygun bir şekilde çizmeye çalıştım. Ama dar yaparım korkusuyla paylarını bile bol verdim. 



















Alt pijaması kesildikten sonra kalan kumaş sadece arkaya yetti.



















Ön için yeni kalıp kesmedim. Arka kalıp üzerinde 5 cm boyun bölgesinden, 17 cm de roba için ( kafama göre) kestim. Ama tekrar yaparsan iki ölçüyü de 2 cm kadar daha aşağıya çekeceğim.


















Ön kalıbını sonraki aldığım kumaştan ( önüne büzgü için 5 cm vererek ), robayı da önceki kumaşımın artan parçalarından iki kat (gece göğsünü tutsun da ciğerleri üşümesin diye) dört kat kestim. Bir de önüne çıt çıt dikerim diye bir cm fazla pay vererek kestim. Bunun teknik terimini bilmiyorum ama üst üste binme payı diye adlandırayım.

























Kol oyaladı beni. Ölçüye göre kol kesmeyi bilmediğimden yine tişörtün kolunun gazeteye kopyaladım. Ama keserken çok emin olamadım.  Boyunu uzun tutarak kestim.


















İşte robayı böyle dikip üst üste binme payı ile oluşturdum. 


















Arkanın patını da ( ya da her neyse ) dikerek arka parçayı oluşturdum.


















Ön parçayı ve kolların üst taraflarını büzdürdüm. Hayalimde daha güzel duruyordu. Ama gerçekler acıdır. Kızıma dar gelmesin derken bayağı bir bol oldu. Yavrum her dikişimde bana "Anne ben bu kadar kilolu değilim" diye hatırlatma gereği duyuyor. Ama nedense ben de her seferinde fazla pay vererek bol dikiyorum. Sonra da daraltmaya cesaret edemeyerek, böyle giysin diye gözünün içine bakıyorum. Kızım da kırmıyor beni. Yine tamam dedi.


















Dikişleri bitirdim ütüledim. Sadece alt pijamanın beline lastik takacağım. Akşam olsun da kızım dershaneden gelsin ölçüsüne göre tamamlayayım diye bekliyorum. Bir de bel bölümüne pens gibi iki pile yapmayı teklif edeceğim. Olur derse bel bölümü biraz daha daraltmış olurum böylelikle. Ama bu şekilde kumaşı kesmek, benim gibi göz nizamı olmayan biri için zor. Ölçü alıp kalıbı çıkartmayı öğrensem benim için daha iyi. Neyse bu haftanın ürünü de bu olsun. Gününüz güzel geçsin dileklerimle:))

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Ne düşündüğünüz önemli